Erozja rogówki spowodowana jest uszkodzeniami mechanicznymi powierzchniowej warstwy nabłonka rogówki. Najczęściej do ich zagojenia dochodzi w ciągu kilku dni, jednak pacjent boryka się z mocnymi dolegliwościami bólowymi, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Wspomniane objawy mogą być następstwem urazu m.in. kartką papieru, gałęzią, opiłkami lub innym ciałem obcym. Na erozję rogówki są również narażone osoby, które noszą soczewki. Po 2-3 dniach ostrość wzroku powinna powrócić, jednak nie zawsze tak jest. Nawracający problem jest powodem do niepokoju.
Nawrotowa erozja rogówki
Nawrotowa erozja rogówki poprzedzona jest jej urazami mechanicznymi, dystrofią lub degeneracją. Warto wiedzieć, że wspomniane schorzenie może być jednym z pierwszych objawów dystrofii przednich rogówek, więc warto jest przeprowadzić szczegółowe badania diagnostyczne. Nawrotowa erozja jest przyczyną zmian związanych z przyleganiem nabłonka do rogówki. Wynikiem tego, jest jego zsuwanie się, co może doprowadzić do przejściowego lub trwałego pogorszenia ostrości widzenia. Niepokojących dolegliwości nie należy ignorować – konieczna jest wizyta u specjalisty, który podejmie dalsze decyzje dotyczące diagnozy i leczenia.
Erozja rogówki – przyczyny
Przyczyn wystąpienia erozji rogówki może być wiele, więc konieczne jest indywidualne podejście do każdego pacjenta.
- Mechaniczne urazy rogówki – łatwo o skaleczenie paznokciem, kartką czy też ciałem obcym, które można utknąć w spojówce górnej powieki. Uszkodzenia fizyczne powierzchniowej warstwy rogówki występują dość często u dzieci, ale nie tylko.
- Zakażenie grzybicze/bakteryjne – nierzadko dochodzi do niego poprzez zadrapanie oka przez zwierze.
- Przeterminowane soczewki kontaktowe – należy pamiętać, że muszą one zostać właściwie dopasowane. Ponadto, kluczowa jest ich systematyczna wymiana. Tylko wtedy można uniknąć bolących otarć lub innych dolegliwości.
- Ciało obce – w rogówce lub pod powieką mogą znaleźć się ziarenka piasku, opiłki lub rzęsy. Właśnie dlatego w przypadku wystąpienia dyskomfortu należy podjąć próbę wyjęcia ciała obcego.
- Substancje chemiczne – urazy wywołują przede wszystkim silne środki czyszczące. Stosowanie chemii gospodarczej lub przemysłowej wymaga stosowania się do rygorystycznych zasad ergonomii. W omawianym przypadku stan pacjenta może być ciężki.
- Niektóre choroby – niektóre osoby wykazują wyższe skłonności do nawrotowej erozji rogówki. Jest to spowodowane m.in. cukrzycą lub chorobami autoimmunologicznymi.
- Niewłaściwa higiena – ryzyko nawracania omawianego schorzenia można obniżyć poprzez częste mycie rąk, ograniczenie kontaktu dłoni z oczami, zbyt rzadka zmiana soczewek, brak okularów ochronnych podczas pracy (np. cięcia piłą).
Uszkodzenie rogówki – objawy i diagnoza
Do objawów świadczących o erozji rogówki można zaliczyć m.in.:
- silne dolegliwości bólowe,
- przekrwienie oka,
- łzawienie oczu,
- pojawienie się lepkiej wydzieliny,
- światłowstręt,
- zmniejszenie ostrości widzenia.
Diagnoza wymaga zgłoszenia się do okulisty. Konieczne jest przeprowadzenie badania przy użyciu lampy szczelinowej. Być może niezbędny będzie pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego. Specjalista może dokonać również oceny ostrości wzroku. Podczas diagnozy dużą rolę odgrywa barwienie fluoresceiną, a także ocena w świetle niebieskim. W miejscach ubytków barwnik przyjmuje kolor zielony. Tomografia komputerowa lub badanie ultrasonograficzne jest obowiązkowe w przypadku poważniejszych urazów. Podczas wizyt kontrolnych lekarz monitoruje efektywność wdrożonego leczenia.
Metody leczenia erozji rogówki
Wybór metody leczenia uszkodzonej rogówki zależy od poziomu jej uszkodzenia. Inaczej postępuje się w przypadku infekcji bakteryjnej, grzybiczej, oparzeń chemicznych czy też nawracającej erozji.
- Leczenie farmakologiczne – podawanie maści z antybiotykiem lub kropli wymagane jest przez około dwie doby. Zalecane są także środki przeciwbólowe, krople lub maści nawilżające. Dzięki preparatom hipersomatycznym można zniwelować obrzęk nabłonka oraz zredukować prawdopodobieństwo nawrotu.
- Soczewki kontaktowe – dzięki nim regeneracja nabłonka rogówki przebiega szybciej. Omawiana metoda nie chroni jednak przed nawrotem schorzenia.
- Zabiegi laserowe – zapewnią wysoki poziom precyzji. Laser ekscymerowy można stosować także po zdjęciu nabłonka rogówki. Zaletą tej metody jest możliwość dokładnego dopasowania głębokości zabiegu. Leczenie chirurgiczne – zwykle jest ono ostatecznością, gdy inne metody nie przynoszą pożądanej skuteczności. Najczęściej ściągany jest nabłonek rogówki (abrazja), co pozwala na aplikację maści z opatrunkiem uciskowym. Minusem jest duże prawdopodobieństwo wystąpienia stanów zapalnych oraz blizn. Ponadto, nie ma pewności, że erozja nie nawróci.
